ابو بصیر از یاران خاص امام صادق (علیه السلام) از ایشان نقل میکند که حضرت فرمود: هر کس مشتاق است که از یاران قائم ما باشد، باید منتظر ظهور او باشد و پرهیز کارى و تقوا و اخلاق نیکو را سیره و روش خود سازد و و با این حالت انتظار آن روز را داشته باشد.
اگر در این حالت بمیرد و بعد از مرگ او قائم قیام نماید، ثواب کسى را دارد که آن حضرت را درک کرده است. پس سعى کنید و منتظر باشید، خوش بحال شما اى مردمى که خداوند شما را مشمول رحمت خود گردانیده است.
[مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِیئاً لَکُمْ أَیَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَة. (الغیبة( للنعمانی) ص 200-باب 11 ما روی فیما أمر به الشیعة من الصبر و الکف و الانتظار للفرج و ترکالاستعجال بأمر الله و تدبیره)]