وقتی معاویه از نشانه‌های مجلسِ درسِ امام حسین علیه السلام می‌گوید

معاویه به شخصى از قریش در مورد مجلس امام حسین علیه السلام این چنین نشانه داده است که: «هر گاه داخل مسجد پیامبر(صلی الله علیه و آله) شدی و در آن حلقه‌ی درسی را دیدی که گویی بر سر مردمانش پرنده‌ای نشسته و هیچ گونه تکان نمی‌خورند، و حضرت نیز پیراهنی که بلندی آن تا نصف ساق پایش است، بر تن کرده و در آن مجلس نیز لعب و سخن بیهوده بکار نمی‌رود، مجلس و حلقه‌ی حسین بن على است.»

قال معاویة لرجل من قریش: إذا دخلت مسجد رسول الله (صلّى الله علیه و آله و سلّم) فرأیت حلقة فیها قوم کأن على رؤوسهم الطیر. فتلک حلقة أبی عبد الله مؤتزرا على أنصاف ساقیه. لیس فیها من الهزیلا شی‏ء. (الطبقات‏الکبرى، محمد بن سعد بن منیع الهاشمی البصری (متوفای230)خامسة1،ص:412/ همچنین: تاریخ مدینة دمشق وذکر فضلها وتسمیة من حلها من الأماثل ج14 ص179/ أبی القاسم علی بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله الشافعی / متولد 499/ متوفای 571)

ثواب شرکت در مجلس امام حسین و سایر امامان علیهم السّلام و گریه بر آنان

مقدمه: متن ذیل روایاتی چند است از گوشه‌ای از فضایل شرکت در مجالس امام حسین علیه السلام و ذکرمصیبت آن جناب، که امید است با مطالعه و دقت در این روایات، قدر دان این محافل و مجالس بوده و خدای ناکرده غافل از این همه برکات، از دست دهنده‌ی این فرصت بی نظیر نباشیم. مطالعه‌ی این گونه از روایات ضمن ایجاد شناخت و معرفت نسبت به ارزش و جایگاه این محافل، در ما ایجاد شوق و طلب از این ذوات مطهر نیز می‌کند، که مساوی با رسیدن به مطلوب است. بدیهی است که کریم گرچه در کرم نیاز به طلب و سؤال ندارد اما طلب سائل موجب عنایت خاص کریم می‌شود.